HABBE

Habbe, Arapça’da “buğday, arpa ve saire ufak ve yuvarlak olan şeyle

HABBE

r, tane”455 manasındadır. Pakalın habbeyi akîk ve neceften yapılmış, Hayderinin göğüs kısmının iki tarafına takılan tesbih taneleri olarak tanımlar. İki yana takılmasıyla “Hubb-i Haseneyn” yani Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin’in sevgisi anlamına geldiği ve bunu Bektaşîlerin taktığını belirtir456.

Atasoy, Devellioğlu ve Pakalın’ın görüşlerinden sonra farklı kaynaklardan ayrıntılı bilgiler sunar. Bu bilgilerden habbenin bir kristal boncuk olup, Allah’ı sembolize ettiği, çok sayıda takılırsa Hz. Muhammed, Fatma ve on iki imam anlamını taşıyacağı, ayrıca onları ziyaret eden Bektaşîlerin sağ ve sol taraflarına yedişer habbe taktıkları, Mevlevîlerde habbenin kullanılmadığı, fakat 1887’de vefat eden Fahreddin Çelebi’nin fotoğraflarında, göğsünün iki yanında birer habbe olduğu öğrenilir. Kitapta Agah Efendi’den nakledilen bilgiye göre Mekke’den Medine’ye hicret eden Hz. Peygamber, Kureyşlilerin saldırıları nedeniyle Hz. Ebubekir’le Sevr’de mağaraya saklanırlar. Burada Hz. Ebubekir’i bir yılan sokar ve ateşi çıkar. Bunun üzerine Hz. Peygamber oradan bir bakla taş alıp Ebubekir’in ağzına koyar. O anda Hz. Ebubekir’in ateşi ve susuzluğu geçer. Başka kaynaklardan bu taşın arakân denilen koyu tarçınî renkte bir taş olduğu, Ebubekir’in Sevr mağarasında kullandığıbu taşı İmam Hüseyin’e verdiği, bir de Hz. Ebubekir’in az konuşmak amacıyla ağzına taş koyduğu aktarılır .
Habbe ile ilgili olarak “arakân taşına karşılık haydarilerin yakasına asılıp habbe tabir edilen hakik, süleymanî, balgamî, necef, seylan, yeşim, cevher ve kantaşı” gibi taşların yapıldığı bilgisine ulaşılır.