Kehribar Kaşık Paleolitik zamanlardan beri kullanılan kaşıkların atası deniz kabuklarıdır. Kaşığın Latince ve Yunanca’ daki karşılığı “spiral
şekilli sümüklüböceği kabuğu” anlamına gelen “cochlea” kelimesinden türetilmiştir. Günümüzdeki formunu ise MS I. Yüzyılda Romalılar vermiştir. Kaşık, sofrada yemek yeme işlemi için kullanılan bir mutfak eşyasıdır. Biçim olarak Yarım küremsi olan şekliyle, temel olarak sulu tüketilmesi gereken yemekleri ağıza götürmekte kullanılır.
İnsanlar tarafından tarihin oldukça eski dönemlerinden bu yana beri kullanılmaktadır. Yapılan kazılarda en eskilerinin Mısır’da olduğu anlaşılmıştır. Bunlardan mabetlerde kullanılanlar, en sanatkarane yapılanlarıdır. Roma ve Bizanslılar tarafından da kullanıldığı bilinen kaşıklar muhite ve vakte göre çeşitli olabilmektedir. Araştırmalarda ilk kaşıkların pişmiş topraktan, daha sonraları ise şimşir gibi sağlam ağaçlardan yapıldıkları görülmüştür. Giderek madenlerden yapılan kaşıkların, en değerlileri gümüş ve altın olanlarıdır.
OTANTİK TAŞ FARKI İLE 925 AYAR GÜMÜŞ EL İŞÇİLİĞİ 20CRT VVS KALİTE KEHRİBAR İLE SÜSLENMİŞ OTANTİK TAŞ ÖZEL TASARIM GÜMÜŞ KAŞIK SEVDİKLERİNİZ İÇİN ÇOK ÖZEL BİR HEDİYE ÜRÜNÜMÜZ TEK PARÇA OLUP SATILDIĞINDA REYONUMUZDAN KALKAR;
*GÜMÜŞ MİKROP BARINDIRMAZ BEBEKLERİNİZ YEMEK KAŞIĞI OLARAKTA KULLANABİLİRSİNİZ;
AĞIRLIK : 12 GR
20 CRT KALİNİNGRAD AMBERİ
TOPLAM UZUNLUK :12 CM
Türklerin kullanmış oldukları kaşıklar yemiş oldukları yemeklere göre değişmekte, genel olarak kemik ve tahtadan yapılmaktaydı. Ancak Kepçeler, kahve ve muhallebi için kullanılan kaşıkları ise madenden olurdu. Pilav, çorba ya da muhallebi kaşıklarının burun şekilleri yuvarlak, yemek kaşıkları ise sivri olur; kahve kaşıkları genel olarak küçük, çay kaşıkları ise kahve kaşıklarına oranla daha küçük yapılırdı.
Anadolu’da Selçuklular ve özellikle de Osmanlı Devleti dönemlerinde oldukça güzel ve desenli tahta kaşıklar yapılmıştır. Bu dönemlerde , Kastamonu vilayeti ile Konya şehirleri kaşıkçılığın ana üretim merkezi vaziyetindeydi. Bunların haricinde ise İstanbul’da da kaşıkçılık sanatı sürdürülmüş ve kaşıkçı esnafı, tam bir örgütle çalışmıştır. En nadide ve güzel olan kaşıkların İstanbul sanatkarının elinden çıktığı da bir gerçektir.
Konya kaşıklarının kendine hası bir ünü vardı. Söylentiye göre, Karaman’dan Konya’ya ilim tahsiline gelen öğrenciler boş vakitlerini kaşık yapmakla değerlendirirlerdi. Böylelikle hem dinlenir hem yararlı bir işle meşgul olurlardı. Bunları, pazarlara gönderirler ele geçirdikleri parayla ihtiyaçlarını görürlerdi. Yerli halktan olan öğrenciler de giderek bu sanatı öğrenmişler ve Konya için yerli bir sanat şekline sokmuşlardı. Uzun müddet kaşık yapmaya devam eden Konyalılar 19. asrın ikinci yarısında mallarını Suriye, Mısır, Tunus ve Cezayir’e göndermeye başlamışlardı. Lakin zamanla eski ehemmiyetini kaybetmiş olan tahta kaşıkların son zamanlarda sadece yerel olarak sayıları iyice azalmış olan ustalar tarafından yapılmasına devam edilmektedir. Fabrikasyon olarak yapılan tahta kaşıklar yanında Anadolu’da kimi yerlerde madeni kaşıklar seçenek edilmektedir.
Örf, adet ve ananelerine bağlı Anadolu halkının tahta kaşıkları kullanması boşuna değildir. Tahta Kaşıkların Sapının sıcaktan ısınmaması, ayrıca hafifliği, zerafeti, soğan ve et kavurmalarındaki kullanılış rahatlığı tercihin sebebinin belli başlı olanlarıdır. Zevk ve zerafetin işlendiği Anadolu tahta kaşıkları tereyağının yıkanmasında ve kaplara yerleştirilmesinde yaygın olarak kullanılır.
Artık Tahta kaşıkların önemli bir bölümü günümüzde müzeleri süslemektedir. Bu kaşıklarda dönemin kendine has motiflerine oymacılık ve süsleme sanatlarının güzel örneklerine rastlamak olasıdır.
Koppa (Kepçe) ve Kuzi (Kaşık) Günümüzde de kullanılan odun kepçe (Koppa), kaşıktan biraz daha büyük ve sapı daha uzundur. Sulu yemeklerin karıştırılmasında, dağıtılmasında kullanılır. En makbulü şimşir ağacından yapılandır. Komar odunu, karaağaç ve gürgen ağacından da yapılmaktadır. Küçüklerine kaşık denir. Oyma ve süsleme sanatlarının en güzel örneklerini bazı kaşık ve kepçelerde görmek mümkündür. Yukarıda verilen örnekler dışında ilimizde ağaç işleri olarak Ozaşe (Ezmelik), Tepuri (Sofra Sağra, Ekmek Teknesi), Kuli (İskemle), Mangana (Dibektaşı Tokmağı), Delme Kovan (Gunni), Yayık, Kulek, Kot ve Ölçek gibi ürünler de yapılmaktadır. Ahşap oymacılığı Ahşap oymacılığı, tahta levhaları istenilen şekilde kesip oymak şeklinde tanımlanabilir. Oymak tabiri bir yeri oyarak derinleştirmek veya kazımak manasına gelir.
Öteden beri manası karıştırılarak yüzeyi düz bırakılmak suretiyle kesilen şekillere de oyma denilmesi yanlıştır. Fransızca bu işe “de’copaqe” yani etrafını keserek boşaltılmak denir. Türkçe’de oyma denildiği zaman ağaç üzerine kalemle oyularak yapılan kabartılma ve müşebbek işler anlaşılır. Halbuki bir şeyin sathı düz kalmak suretiyle etrafı ve içi kesilerek yapılan şekillere oyma demek manayı karıştırır ve o işin ne tür bir iş olduğunu layıkıyla anlatmaz.
Oymalı bir masa denildiği zaman kabartma tezyinatlı bir masa anlaşılır. Kesmek tabiri ise işi hakkıyla ifade etmez. Bir şeyi ortasından biçmek ve parçalara ayırmaya da kesmek denir. Bu sebeple etrafı ve yalnız şekli kesmek suretiyle yapılan tezyini işlere kesme tabirinin kullanılması münasip olur. İnce tahta işlere sadece kesme oymalı veya mukatta oyma demek lazım gelir. Ormanda büyüyen bir ağacın kesildikten sonra bittiği düşünülen hayatı, yeniden başlar ahşap oymacılığı sanatı ile…
Parçalara ayrılır, kesilip, biçilir, yeni hayatında, yeni şeklinde yeni görevler üstlenir. İnsanlara beşik olur, kucaklayan koltuk olur, yatak, çerçeve, sandık olur. Son yolculuğunda bile eşlik eder insanoğluna… Ahşap süsleme ve oymacılığı işte bu aşamada ortaya çıkar, bazen iç içe desenler bazen çok sade desenler bazen bir tokmak ve oyma kalemi ile bazen de bir çivi üzerinde iz bırakacak her şey ile yapılabilir. Hayal gücümüzün, fiziki imkan ve kabiliyetlerimizin el verdiği ölçüde kendimizi ifade etmenin, duygularımızı anlatmanın bir yoludur ahşap oymacılığı…
KAŞIK VE KAŞIK OYUNU
(Bursa ‘du tahtakaşıkçılık ve kaşık oyuttu/kaşıklı oyanlar) Tahtakaşık, çağdaş dönemde gerek mutfak ve sofralarda, gerekse Türkmen folklorunda oyun aracı olarak kullanılmaktadır. Tahtakaşık ve kepçe yapımı Bursa İli’nin Orhaneli, Keleş, İnegöl, İznik ve Ka¬racabey ilçelerinin Türkmen geleneklerini yaşatmakta olan bazı dağ köylerinde bu zanaat dalında babadan oğula el almış bazı ustalar tarafından sürdürülmektedir. Tahtakaşık yapımında sırası ile balta, testere, keser, eğdi (oygukancalı) ve zımpara kullanılır. Kimi zanaat erbabı, yapım öncesinde kartondan kalıp hazırlamakta; kimileri de zımpara yerine cam ve kısa saplı Özel bıçaklar kullanmaktadır. Genellikle şimşir, ayı armudu, gürgen, akağaç, pırnal, kocayemiş (davulgu) ve kestane gibi sert ağaçlardan yapılır.
Koleksiyoncu ve müzeci Hüsnü Züber’in (b. hak.) Bursa İli genelinde 1965 ten itibaren sürdürdüğü araştırmalara göre inegöl İlçesi’ne bağlı Hilmiye, Gedikpınar, Kocakonak, Kocapınar ve Mesruriye; Keleş İlçesi’ne bağlı Kocakovacık, Sorgun ve Alpagut; Büyükorhan İlçesi’ne bağlı Ericek ve Karalar; Karacabey İlçesi’ne bağlı İkizce; İznik İlçesi’ne bağlı Elmalı köylerinde giderek azalan oranda tahta kaşık yapılmaktadır. Öte yandan kaşık yapımında kadın ve çocuklar çalıştırılmazlar.
Kaşık oyunu/kaşıkla oyun
Hüsnü Züber, Bursa Defterfnm Eylül 2001 tarihli 11. sayısında “Bursa’da Kaşık Oyunu” başlığı altında genel olarak kaşık oyunu ve Bursa yöresinde oynanan kaşık oyunları hakkında şu bilgiyi vermektedir:
“Hiçbir ritm, tempo (ölçülü ses) aracı bulunmadığı zamanlarda insanlar el ve ayaklarını birbirine, yere, ya da vücutlarına vurmakla ve başparmak ile ortaparmağın birbiri üzerinde sıkıca bastırılıp kaydırılmasıyla avuç içinden çıkardıkları sesle oynamışlardır.
Daha sonraları ise oyundaki ritm-tempo gereksinmesini, taş, kemik, tahta, ya da maden parçalarını birbirine vurmakla çıkardıkları seste aramışlardır. Türklerde kaşık oyunu da bunun ürünüdür.
Keles, İnegöl ve Orhaneli ilçeleri köylerinde kaşık oyunları oynanmaktadır. Keleşs İlçesi’nin Alpagut, Gelemiç, Sorgun ve Belenören köylerinde “Zeytinyağlı yiyemem aman”, ‘Cezayir” türküleriyle sekme ve güvende tarzında, ya da 9/8 aksak ölçülü kaşık oyunları oynanır. Anadolu’nun birçok yöresinde de oynanan Cezayir oyunları içinde yer alan en güzel ve en duygulusu Keles’te oynananıdır. Erkekler erkek topluluklarında, kadınlar ise kadınlar arasında, iki ya da ikinin katlan biçiminde oynarlar. Eskiden köy düğünlerinde tek davul ya da dümbelek (dümbek) ve iki zurna ile oynanan kaşık oyunları, bugün keman, klarnet gibi incesazlar ya da bağlama takımı eşliğinde yürütülür.
Kehribar arzusu yeni bir şey değildir. Taş Çağı’na uzanan kehribar eserler şimdi, Almanya ve Danimarka nedir bulunmuştur.“Taş Devri
adamın doğaüstü özelliklere sahip sarı aşılanmış ve aşınma ve ibadet için kullanılan,” Sayın Federman diyor. “kehribar diğerleri arasında, Asurlular, Mısırlılar, Etrüskler, Fenikeliler ve Yunanlılar. Tamamen Taş Devri beri rağbet dışarı gitti asla, büyük bir değer ve önem kazandı. 1895 ve 1900 yılları arasında, Baltık kehribar bir milyon kilogram için üretildi takı. ”
kehribar kaynağını çevreleyen çeşitli efsaneler vardır. Ovid Phaethon, Helios, güneşin oğlu, ona bir gün için göklerin boyunca güneşin arabasını sürmek için izin babasını ikna zaman, o kavurucu, yeryüzüne çok yakın erred yazdı. Dünyayı kurtarmak için, Zeus yıldırım ile Phaethon vurdu ve o gökten dalan, öldü. Annesi ve kız kardeşi kendi keder ağaçların dönüştü ama yine de onu yas tuttu. Güneş tarafından kurutulur Onların gözyaşları, kehribar vardır.
Yunanlılar, belki de bu hikâyenin, güneş yapımı, ‘elektron’ kehribar denilen, ya da belki bir bez ile ovuşturdu ve küçük partiküllerin çekebilecek zaman elektrik yüklü hale çünkü. Küpe ve sarı boncuk bir kolye – – Homer kehribar takı söz Odyssey bir soylu hediye olarak.
Başka antik yazar, Nicias, kehribar suyu veya denizde pıhtılaşmış batan güneşin özü ve kıyıya cast söyledi.
Romalılar fethetmek ve kehribar üreten alanları kontrol etmek için ordular gönderdi. İmparator Nero kehribar büyük bir usta oldu. Yaptığı süre boyunca, Romalı tarihçi Pliny göre, bir kehribar heykelcik fiyatı ne kadar küçük, sağlıklı bir köle fiyatını aştı.
Onlar ‘bernstein’ denilen, ya da ‘taş yakmak’, böylece eski Almanlar, tütsü olarak kehribar yandı. Şeffaf, renksiz kehribar pürüzsüz ipeksi bir his nedeniyle Ortaçağ’da tespih boncuk için en iyi malzeme olarak kabul edildi. Şövalyeler belirli siparişler ticaretini kontrol ve ham kehribar izinsiz bulundurma yılı 1400 Avrupa’da çoğu yasadışı oldu.
Ne sırları tutun kehribar olabilir?
Yani bir sivrisinek gerçekten dinozor DNA ihtiva kehribar içinde sıkışıp olabilir? Çoğu kehribar sadece en az 25 milyon ila 50 doğum günü vardı sahip, yeterince yaşlı değil. Dinozorların Kretase dönemi sonunda 65 milyon yıl önce öldü. Jurassic dönemi 144 milyon yıl önceydi. Ama 1994 yılında, San Luis Obispo, bir moleküler biyolog, at California Polytechnic State Üniversitesi’nden Dr Raul Cano kendisinin ve arkadaşlarının 135 milyon yıl kehribar 120 sıkışıp bir böceği DNA ayıklanır ettiğini İngiliz dergisi ‘Nature’ bildirildi önce, dinozorlar gerçekten yaptım dünyayı dolaşmak.
Alt Kretase dönemi oldu kehribar,, termitler, güveler, tırtıllar, örümcekler, Yalancı ve tatarcık dahil 700 böcek içeren kehribar parçaları bir koleksiyona sahiptir Aftim Acra, güneyden Beyrut Lübnan dağlarında mayınlı edildi hangi yapmak, her şeyden önce, kendi konağın kan emmek.
kehribar fosil ağaç reçinesi, tipik bir taş mineral yapılan organik bir malzemedir, bir taş değil. Organik canlıların kökeni bulunması anlamına gelir. Bu reçine damladı ve antik ormanın ağaçları oozed. kehribar hidrokarbonlar, süksinik asit, reçineler ve yağlar dahil olmak üzere, organik bileşikler, amorf bir karışımıdır. Amorf hiçbir kristal yapıya sahip olduğu anlamına gelir. Bu takı ve diğer süs makaleleri yapmak için kullanılan sert kahverengi-sarımsı bir maddedir.
kehribar Özellikleri
Ancak, sağduyu içinde fosil değildir. Fosiller genellikle toprağa gömülü bir bitki ya da hayvan alarak başlar. Organik madde bin yıllık bir süre içinde mineral krallığının elemanları ile yavaş yavaş değiştirilir. Öte yandan, kehribar organik unsurlar yerini olmamıştır
İnsanlar genelde nedeniyle renk ve güzellik bir taş olarak kehribar sınıflandırır. kehribar ağacı sap (bir bitkinin hayati dolaşan sıvı) her zaman düşünce birçok insan yapılmış değil. Reçine bitkinin epitel hücreleri yoluyla kanal ve cepler salgılanan yarı-katı, şekilsiz bir organik madde ise Sap, bir bitkinin bir vasküler sistemin içerisinde sirküle sıvıdır. Reçine hastalığı ve mantarlara ve böceklere açtığı yaralanmalardan korumak için ağaç tarafından üretilebilir. Reçineler kokuları sahip veya püskürtmek ve böcekleri çekmek hem de bu tadı. Reçine böyle bir kırık dal olarak bir yara iyileşmesi için ağaçtan dönen olabilir. Olgun ağaçlar, bu reçine sadece hızlı büyüme ile üretilen gerginlik ddue kabuğu dikey çatlaklar gelen terlemek olabilir. Bu malzeme aynı zamanda, fazla asetat yerleştirilmesi için bir yöntem olarak üretilebilir.
Sarı zarar veren ve oksijene maruz kaldığında oksitleyen için, sadece belirli koşullar altında korunur. Bu nedenle hemen hemen her zaman bir antik lagün veya nehir deltasının botom oluşan kum ve kil gibi yoğun, ıslak sedimanlar, bulunur.
kehribar dokunmak sıcak hafiftir (ancak sudan daha ağır), ve rengi mavi, kahverengi, beyaz renk, limon rengi, turuncu, kırmızı (kiraz sarı) bulunabilir, her zaman yeşil sarımsı-kahverengi değil ve hatta siyah. En değerli kehribar çoğu şeffaftır.
kehribar de sıklıkla bir ağaç reçinesi ama tamamen kehribar fosilleşmiş değil copal ile karıştırılır. Onlar kökeni neredeyse aynıdır. Bu ikisi arasındaki fark kehribar ise yüz bin kopal sadece bir kaç yaşında, milyonlarca yıllık olmasıdır.
arih ve Tanıtım – kehribar Hakkında
kehribar ağacı reçine fosilleşme yoluyla oluşan bir taştır. kehribar reçine tipik ağaç sap aynı değildir. Bu Pinus succinifera ağacından özel olarak kaynaklı. kehribar Fosilleşen kehribar taşları yaklaşık 50 milyon yıl önce oluşmuş, yani Tersiyer dönemine geri izlenebilmektedir. Sarı yumuşak ve yapışkan reçineden oluşturulmuş olduğundan, sarı genellikle hayvan ve bitki inklüzyonlar içerir, çoğunlukla sivrisinek ve diğer böcek türlerinin. Kömür damarları gelişmiş kehribar genellikle ‘resinite’ denir ve Yeni Zelanda kömür dikişleri gelen özellikle kaynaklı numuneler ‘Ambrit’ olarak adlandırılır. kehribar birkaç çeşitlerinden biridir organik değerli taşlar. Organik taşlar en yaygın çeşitleri kehribar içerir inci, mercan ve fildişi.
Kelime ‘kehribar’ Orta Farsça kelime ‘ambar’ türetilmiştir. Başlangıçta kehribar denilen sperm balinaları bağırsaklarında içinde bulunan sertleştirilmiş mumsu bir madde tanımlamak için kullanılmıştır. Bu çok çekici bir aromatik bir kokusu olduğundan kehribargris parfümü üretiminde kullanılır. 14. yüzyılda, terim kehribar kullanımı taş için kehribargris referans kaymıştır. kehribar ve kehribar genellikle plaj kıyılarına vuran bulunabilir hem çünkü birbirleri ile karıştı. İki kolay yoğunluğu ile ayırt edilir. kehribargris çok daha düşük bir yoğunluğa sahiptir ve tatlı su yüzer. kehribar taşlar tatlı yüzer, ancak tuzlu yüzmezler.
oluşum süreci copal reçine dönüşümü ile başlar. Dönüşüm, yüksek sıcaklıklarda ve örten reçineli sedimanlar basıncı ile tetiklenir. Isı ve basınca maruz bozulmasına ve çürümesine neden olabilir terpenler, iter. Zaman ve direniş sayesinde, reçine sonunda sertleşir ve kehribar içine fosilleşmiştir olur. Birçok ağaç reçinesi üretmek, ancak çoğu aslında kehribar üretmek değildir. Ağaç reçine çürümeye çok esnek ve dayanıklı olmalıdır. Reçine mevduat çoğunluğu güneş ışığı, yağmur ve aşırı sıcaklıklara uzun süre maruz işleyemez.
Diğer çoğu renkli taşlar aksine, kehribar kristal yapı yerine amorf vardır. kehribar bu derece hafif bir olduğu anlamına gelir, çok düşük bir yerçekimi ağırlığına sahiptir. kehribar’ın düşük yoğunluklu tuz suda yüzmeye izin verir. kehribar nedeniyle son derece düşük yoğunluklu taklit etmek zordur. Karşılaştırma yolu ile, bir 5 karat sarı kıymetli taşın toplam boyutu 5 karat zirkon 2,5 kat daha büyük (daha koyu gem türlerinden biri) ‘dir.
kehribar Kökeni ve Gemstone Kaynakları dön
Kehribar dizi yüzük taşlar için önde gelen kaynağı hemen batısında Kaliningrad, Rusya olduğunu. Bu bölgeden sarı yaklaşık 30 metre derinliğinde kil bulunur. kehribar için ikinci büyük kaynak Baltık bölgesidir. Baltık kehribar deniz dibinin kaynaklanan ve genellikle kıyıya yıkanır bulundu edilir. Baltık kehribar ince altın rengi ile tanınır.
Dominik Cumhuriyeti nadir mavi renkli kehribar olduğu bilinmektedir. Dominik Cumhuriyeti kehribar diğer kehribar çeşitleri çok daha genç. İtalya, Romanya, Çin, Japonya, Burma (Myanmar), Meksika, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri de kehribar mevduat olduğu bilinmektedir.
kehribar Alış ve kehribar Gemstone Değer Belirlenmesi Başa Dön
kehribar Rengi
kehribar farklı renklerde bir dizi oluşur, ama çoğunlukla, sarı, turuncu veya kahverengi olduğunu. Altın sarısı kehribar dökmeyen çam ağaçlarından saydam reçine, genellikle zordur. kehribar de neredeyse siyaha limon sarısı ve kahverengi soluk beyazımsı oluşabilir. Dominik Cumhuriyeti nadir mavi kehribar üretmek için bilinir. Nadir yeşil ve kırmızı renkli sarı de bulunmaktadır. Kırmızı sarı bazen “kiraz kehribar” olarak adlandırılır.
kehribar Açıklık ve Cilası
kehribar açıklık şeffaf opak değişir ve reçineli bir parlaklığa sahiptir. Çoğu kehribar örnekleri hava kabarcıkları ve diğer çeşitli kapanım ceplerini var. Pirit kirlilikler bazen kehribar mavimsi bir renk verebilirsiniz. Birçok kehribar çeşitleri sayısız dakika kabarcıklar neden çok bulutlu netlik var; Bu taşlar ‘kemik kehribar’ olarak bilinir.
Açık şeffaflık kehribar bulutlu örneklerden daha arzu edilir. En değerli kehribar taşları böcekleri, bitkileri veya pirit kapanımları içeren olanlardır.
kehribar hemen her zaman cabochon tr kesilir. kehribar nadiren yönlü olduğunu. Geçmişte, sarı genellikle süs deseni için kullanılmıştır. kehribar o kadar yumuşak olduğu için kesmek çok kolaydır. En mücevher türleri gibi, lapidaries, pek çok kehribar taşları açılan benzeri nodüler şekiller ile bitmiş olacak kesmenin esnasında mümkün olduğunca gem kadar korumaya çalışın. Yuvarlak ve oval kehribar taşları çok popüler; Böyle yıldızlı, altıgen, beşgen, trilyonlarca ve kalp şekilleri gibi diğer fantezi şekiller de kolayca kullanılabilir.
kehribar Genellikle tedavi, ancak bazı sarı taşlar, iki ya da daha küçük taşlar monte edilmiştir. Küçük taşlar yağı, ısı ve basınç yüzeyleri bulaşması ile birleştirilmiştir. Taş tedarikçileri her zaman bu geliştirme açıklamalıdır; Bu taş tipi bazen “kehribaroid” ya da “kehribar basılı” olarak adlandırılır. kehribar bazen bir yağ banyosu ile geliştirilmiş berraklık olabilir. kehribar dizisi yüzük taşları gibi copal veya kauri sakız gibi diğer reçineler kullanılarak taklit edilebilir. Baltık kehribar bazen yapay parlak renkler oluşturmak için geliştirilmiştir.
Orada kehribar birçok çeşidi vardır ve çoğu menşe veya renge göre gruplandırılmış. Dominik Cumhuriyeti kehribar bazen nadir mavi meydana gelen ve floresan olabilir. Bu çeşitlilik nadir kehribar olarak kabul ve doğal ve ultraviyole ışık kaynakları altında maviye döner almaktadır. Uzun dalga UV ışık altında, çok güçlü ve yakın beyaz yansıması vardır. Mavi Dominik Cumhuriyeti kehribar yaklaşık 100 kilogram son derece değerli hale yılda kaynaklı. Jet, inci, mercan ve fildişi dahil kompozisyon yoluyla birkaç benzer organik taşlar vardır.
En Popüler kehribar Çeşitleri:
Baltık kehribar, kemik kehribar ve Dominik kehribar en yaygın kehribar çeşitleri bulunmaktadır.
Lesser bilinen kehribar Çeşitleri:
Mavi Dominik kehribar, resinite, Ambrit, kehribaroid ve preslenmiş kehribar az bilinen kehribar çeşitleri bazılarıdır.
Isıtmalı kehribar irade yumuşak döner ve kokulu koku vermek üzere başlar ve zaman aşırı ısındığında tamamen yanmış olabilir. Bir bez ile ovuşturdu ise, külleri, toz ve küçük kâğıt parçaları atract. Bu teknikler copal gelen kehribar ayırt edemez, ama teknikler plastik taklitlerinden kehribar ayıracaktır. Copal ve kehribar ayırt etmek aynı özgül ağırlığı, kırılma indeksi ve diğer birçok özellikleri paylaşmak beri bu kadar basit değildir. Gibi gerçek kehribar veya kopal olup olmadığı Afrika kehribar belli mevduat konusunda güçlü bir tartışma vardır.
Isıtma, boyama, yüzey kaplama ve sarı yeniden gibi kehribar taş üzerinde yapılacak çeşitli tedaviler vardır. Isıtma yüzey kaplama yüzeyinde herhangi bir hasar veya lekeleri çıkarmak için yapılır, boyama o yaşlı bir görünüm vermek için yapılır, renk kapanımlar artırmak ve geliştirmek için uygulanır. Yeniden yapılandırılmış kehribarleri yüksek sıcaklık ve basınçta, bezir yağı ile birlikte kehribar küçük parçalar presleme yöntemiyle yapılır. Reconstructed sarı da ambroid olarak adlandırılır. Bu mikroskop ile ayırt edilebilir. Ticari takı kullanılan birçok kehribarleri aslında onları sert ve daha az eğilimli tırmalama kılan sulandırılır. kehribarLERİ sulandırılmış ve işlenmiş kehribarleri genellikle doğal kapanımlar yok.
kehribar Mitler ve kehribar Tarihi kısaca kehribar hakkında kadim inançları değinmek, Yunanlılar tarafından bir kez denilen elektron (elektrik için İngilizce kelime). Önemli bir ticaret ve iletişim merkezi, kehribar yol bağlantılı …
Kesin Yoluyla … kehribar binlerce yıldır insanları büyülemiştir.
kehribar kolye oyma Helen Mitleri
Ateşe dökme zaman “yıllar önce binlerce insan bir hoş reçineli koku ve aromatik duman yayan. Plajlar bulunan altın çakıl olağanüstü, açıklanamayan özellikleri ile ve kıyı ormanları yanmış taş hayran edildi ve ovuşturdu zaman, çekti kendisi doğru çeşitli küçük hafif öğeler büyü gibi.
Taş iç genellikle küçük hasarsız bitkileri ve ayrıca büyü yoluyla içinde kendi yolunu bulmuş olmalı böcekler, gizlemek istiyorum. İşte bu sıradışı taş hayranlık ve saygı ile, ilkel insanın merakını uyandırmak için yetti. Bu şaşılacak adam kehribar sihirli güçler atfederek başladı “dedi.
Elzbieta Mierzwinska tarafından kehribar Büyük Kitap –excerpt
Baltık kehribar A Brief History
kehribar, ruh karıştırır göz sevindirdi, kalbi ısıtır ve dünyanın bilimsel hayal heyecanlandırıyor. kehribar, organik plastik, Baltık kehribar yaklaşık 40-60 milyon yaşındadır. Kapsayacak ve bal hapsolmuş meşhur sinek gibi, karşılaştığı organik maddeleri korumak için eşsiz ve tekil bir yeteneği vardır ve pek çok antik kültürler tarafından sevgili tutuldu, Koruyucu ve dekoratif özellikleri için hem hazine. Modern batı zamanlarda, film Jurassic Park, bu taş popüler ilgide büyük bir artış neden oldu. Ancak, kehribar uzun insanların kalpleri ve zihinleri emretmiştir – aslında, bütün ekonomileri emretmiştir.
Hayatın temel kod – – bitki materyali ve böcekler İçinde o, DNA ipliklerini kapsüllü olan da yakalanır. Kehribar genellikle olarak adlandırılır Bu yüzden “Geçmişe Pencere”.
Böcekler – Ortak inklüzyonlar gibi en ünlü tüm meşe yaprağı kalıntıları veya meşe tomurcukları, polen, sporlar, yaprak, dallar minik tüyler ve gibi bitki malzemelerdir. En az 214 bitki türü kehribar morfolojik analizi yoluyla tespit edilmiştir. kehribar bilimsel çalışma ancak kehribar’in koruma altın yumruk yaşlarına kayıp olurdu Antik dünya hakkında paha biçilmez veriler ounty vermiştir.
Kehribar, çamgiller (Pinaceae) familyasından, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesi olamaz .
Toplumlarda bazı süs eşya yapımında kullanılan açık sarıdan kızıla kadar çeşitli renklerde yarı saydam, kolay kırılabilen ve bir yere
gömüldüğü zaman ufak cisimleri kendine çekme özelliği kazanan bir fosildir. Baltık Denizi’nden (Rusya, Polonya) çıkarılan kehribar, yüzyıllardan beri kadınların süs eşyalarından en gözde sayılan taşlardan biri olarak benimsenmiştir. Parlaklık ve renk açısından onu hiçbir saydam taş ile kıyaslamak mümkün değildir. Kehribara yapışan fosilleşmiş böcekler, yabani bitkilerin fazla oluşu, diğer taşlarda görülmeyen önemli özelliklerdendir.
Dünya kehribar yataklarınn %90’nı Rusya’nın Kaliningrad Bölgesinde bulunmaktadır.
Avrupa’da kehribar yatakları en çok Rusya, Ukrayna, Romanya, İveç, İngiltere, Hollanda ve Sicilya’da görülmektedir. Kehribar ortalama 25 ile 40 m arasında değişen bir derinlikte ve eski devirlerde meydana gelen denizaltı çökeltilerinin iki tabakası arasında damarlar şeklinde bulunmaktadır. Buna mavi toprak denilmektedir. Bu kehribarın ikinci vatanıdır. Birinci vatanı ise bugünkü İskandinav ve Polonya Baltık Denizi’nin büyük bir kısmını içine alan sahalardır. Buralarda bir zamanlar büyük ormanların bulunduğu tahmin edilmektedir. Kıtalar arasındaki büyük değişikliklerin sonucunda bu bölgeler sular altında kalmış ve uzun seneler sonucu toplanan çam sakızı kütleleri deniz suyuyla sürüklenip gitmişti. Bunlar üzerine kum ve çakıl taşlarının kaplanması ile mavi toprak olarak bilinen tabaka hasıl olmuştur. Yapılan tetkikler sonucunda ilim adamlarının verdikleri kararlardır.
Çok beğenilen bu süs eşyası yanında, kullanılan taşın içindeki böcek, yaprak ve çiçek kalıntıları hiçbir zaman bozulmayacak şekilde mumyalanmıştır. Bunlar eski devirler hakkında aydınlatıcı bilgilerin edinilmesine yardımcı olmaktadır. Kehribarda deterpenik reçine asitleri, rezenler ve biraz uçucu yağ bulunur.
Kehribardan çeşitli kadın eşyaları yanında, tesbih ve ağızlık da yapılmaktadır. Eskiden uyarıcı ve antispazmodik olarak da kullanılırdı. Bugün ilaç olarak da kullanılmaktadır. Türkiye’de kehribar genellikle gösterişli tesbih yapımında kullanılmaktadır.
kullanılmaktadır.
Kehribar Kaşık Paleolitik zamanlardan beri kullanılan kaşıkların atası deniz kabuklarıdır. Kaşığın Latince ve Yunanca’ daki karşılığı “spiral
şekilli sümüklüböceği kabuğu” anlamına gelen “cochlea” kelimesinden türetilmiştir. Günümüzdeki formunu ise MS I. Yüzyılda Romalılar vermiştir. Kaşık, sofrada yemek yeme işlemi için kullanılan bir mutfak eşyasıdır. Biçim olarak Yarım küremsi olan şekliyle, temel olarak sulu tüketilmesi gereken yemekleri ağıza götürmekte kullanılır.
İnsanlar tarafından tarihin oldukça eski dönemlerinden bu yana beri kullanılmaktadır. Yapılan kazılarda en eskilerinin Mısır’da olduğu anlaşılmıştır. Bunlardan mabetlerde kullanılanlar, en sanatkarane yapılanlarıdır. Roma ve Bizanslılar tarafından da kullanıldığı bilinen kaşıklar muhite ve vakte göre çeşitli olabilmektedir. Araştırmalarda ilk kaşıkların pişmiş topraktan, daha sonraları ise şimşir gibi sağlam ağaçlardan yapıldıkları görülmüştür. Giderek madenlerden yapılan kaşıkların, en değerlileri gümüş ve altın olanlarıdır.
OTANTİK TAŞ FARKI İLE 925 AYAR GÜMÜŞ EL İŞÇİLİĞİ 20CRT VVS KALİTE KEHRİBAR İLE SÜSLENMİŞ OTANTİK TAŞ ÖZEL TASARIM GÜMÜŞ KAŞIK SEVDİKLERİNİZ İÇİN ÇOK ÖZEL BİR HEDİYE ÜRÜNÜMÜZ TEK PARÇA OLUP SATILDIĞINDA REYONUMUZDAN KALKAR;
*GÜMÜŞ MİKROP BARINDIRMAZ BEBEKLERİNİZ YEMEK KAŞIĞI OLARAKTA KULLANABİLİRSİNİZ;
AĞIRLIK : 12 GR
20 CRT KALİNİNGRAD AMBERİ
TOPLAM UZUNLUK :12 CM
Türklerin kullanmış oldukları kaşıklar yemiş oldukları yemeklere göre değişmekte, genel olarak kemik ve tahtadan yapılmaktaydı. Ancak Kepçeler, kahve ve muhallebi için kullanılan kaşıkları ise madenden olurdu. Pilav, çorba ya da muhallebi kaşıklarının burun şekilleri yuvarlak, yemek kaşıkları ise sivri olur; kahve kaşıkları genel olarak küçük, çay kaşıkları ise kahve kaşıklarına oranla daha küçük yapılırdı.
Anadolu’da Selçuklular ve özellikle de Osmanlı Devleti dönemlerinde oldukça güzel ve desenli tahta kaşıklar yapılmıştır. Bu dönemlerde , Kastamonu vilayeti ile Konya şehirleri kaşıkçılığın ana üretim merkezi vaziyetindeydi. Bunların haricinde ise İstanbul’da da kaşıkçılık sanatı sürdürülmüş ve kaşıkçı esnafı, tam bir örgütle çalışmıştır. En nadide ve güzel olan kaşıkların İstanbul sanatkarının elinden çıktığı da bir gerçektir.
Konya kaşıklarının kendine hası bir ünü vardı. Söylentiye göre, Karaman’dan Konya’ya ilim tahsiline gelen öğrenciler boş vakitlerini kaşık yapmakla değerlendirirlerdi. Böylelikle hem dinlenir hem yararlı bir işle meşgul olurlardı. Bunları, pazarlara gönderirler ele geçirdikleri parayla ihtiyaçlarını görürlerdi. Yerli halktan olan öğrenciler de giderek bu sanatı öğrenmişler ve Konya için yerli bir sanat şekline sokmuşlardı. Uzun müddet kaşık yapmaya devam eden Konyalılar 19. asrın ikinci yarısında mallarını Suriye, Mısır, Tunus ve Cezayir’e göndermeye başlamışlardı. Lakin zamanla eski ehemmiyetini kaybetmiş olan tahta kaşıkların son zamanlarda sadece yerel olarak sayıları iyice azalmış olan ustalar tarafından yapılmasına devam edilmektedir. Fabrikasyon olarak yapılan tahta kaşıklar yanında Anadolu’da kimi yerlerde madeni kaşıklar seçenek edilmektedir.
Örf, adet ve ananelerine bağlı Anadolu halkının tahta kaşıkları kullanması boşuna değildir. Tahta Kaşıkların Sapının sıcaktan ısınmaması, ayrıca hafifliği, zerafeti, soğan ve et kavurmalarındaki kullanılış rahatlığı tercihin sebebinin belli başlı olanlarıdır. Zevk ve zerafetin işlendiği Anadolu tahta kaşıkları tereyağının yıkanmasında ve kaplara yerleştirilmesinde yaygın olarak kullanılır.
Artık Tahta kaşıkların önemli bir bölümü günümüzde müzeleri süslemektedir. Bu kaşıklarda dönemin kendine has motiflerine oymacılık ve süsleme sanatlarının güzel örneklerine rastlamak olasıdır.
Koppa (Kepçe) ve Kuzi (Kaşık) Günümüzde de kullanılan odun kepçe (Koppa), kaşıktan biraz daha büyük ve sapı daha uzundur. Sulu yemeklerin karıştırılmasında, dağıtılmasında kullanılır. En makbulü şimşir ağacından yapılandır. Komar odunu, karaağaç ve gürgen ağacından da yapılmaktadır. Küçüklerine kaşık denir. Oyma ve süsleme sanatlarının en güzel örneklerini bazı kaşık ve kepçelerde görmek mümkündür. Yukarıda verilen örnekler dışında ilimizde ağaç işleri olarak Ozaşe (Ezmelik), Tepuri (Sofra Sağra, Ekmek Teknesi), Kuli (İskemle), Mangana (Dibektaşı Tokmağı), Delme Kovan (Gunni), Yayık, Kulek, Kot ve Ölçek gibi ürünler de yapılmaktadır. Ahşap oymacılığı Ahşap oymacılığı, tahta levhaları istenilen şekilde kesip oymak şeklinde tanımlanabilir. Oymak tabiri bir yeri oyarak derinleştirmek veya kazımak manasına gelir.
Öteden beri manası karıştırılarak yüzeyi düz bırakılmak suretiyle kesilen şekillere de oyma denilmesi yanlıştır. Fransızca bu işe “de’copaqe” yani etrafını keserek boşaltılmak denir. Türkçe’de oyma denildiği zaman ağaç üzerine kalemle oyularak yapılan kabartılma ve müşebbek işler anlaşılır. Halbuki bir şeyin sathı düz kalmak suretiyle etrafı ve içi kesilerek yapılan şekillere oyma demek manayı karıştırır ve o işin ne tür bir iş olduğunu layıkıyla anlatmaz.
Oymalı bir masa denildiği zaman kabartma tezyinatlı bir masa anlaşılır. Kesmek tabiri ise işi hakkıyla ifade etmez. Bir şeyi ortasından biçmek ve parçalara ayırmaya da kesmek denir. Bu sebeple etrafı ve yalnız şekli kesmek suretiyle yapılan tezyini işlere kesme tabirinin kullanılması münasip olur. İnce tahta işlere sadece kesme oymalı veya mukatta oyma demek lazım gelir. Ormanda büyüyen bir ağacın kesildikten sonra bittiği düşünülen hayatı, yeniden başlar ahşap oymacılığı sanatı ile…
Parçalara ayrılır, kesilip, biçilir, yeni hayatında, yeni şeklinde yeni görevler üstlenir. İnsanlara beşik olur, kucaklayan koltuk olur, yatak, çerçeve, sandık olur. Son yolculuğunda bile eşlik eder insanoğluna… Ahşap süsleme ve oymacılığı işte bu aşamada ortaya çıkar, bazen iç içe desenler bazen çok sade desenler bazen bir tokmak ve oyma kalemi ile bazen de bir çivi üzerinde iz bırakacak her şey ile yapılabilir. Hayal gücümüzün, fiziki imkan ve kabiliyetlerimizin el verdiği ölçüde kendimizi ifade etmenin, duygularımızı anlatmanın bir yoludur ahşap oymacılığı…
KAŞIK VE KAŞIK OYUNU
(Bursa ‘du tahtakaşıkçılık ve kaşık oyuttu/kaşıklı oyanlar) Tahtakaşık, çağdaş dönemde gerek mutfak ve sofralarda, gerekse Türkmen folklorunda oyun aracı olarak kullanılmaktadır. Tahtakaşık ve kepçe yapımı Bursa İli’nin Orhaneli, Keleş, İnegöl, İznik ve Ka¬racabey ilçelerinin Türkmen geleneklerini yaşatmakta olan bazı dağ köylerinde bu zanaat dalında babadan oğula el almış bazı ustalar tarafından sürdürülmektedir. Tahtakaşık yapımında sırası ile balta, testere, keser, eğdi (oygukancalı) ve zımpara kullanılır. Kimi zanaat erbabı, yapım öncesinde kartondan kalıp hazırlamakta; kimileri de zımpara yerine cam ve kısa saplı Özel bıçaklar kullanmaktadır. Genellikle şimşir, ayı armudu, gürgen, akağaç, pırnal, kocayemiş (davulgu) ve kestane gibi sert ağaçlardan yapılır.
Koleksiyoncu ve müzeci Hüsnü Züber’in (b. hak.) Bursa İli genelinde 1965 ten itibaren sürdürdüğü araştırmalara göre inegöl İlçesi’ne bağlı Hilmiye, Gedikpınar, Kocakonak, Kocapınar ve Mesruriye; Keleş İlçesi’ne bağlı Kocakovacık, Sorgun ve Alpagut; Büyükorhan İlçesi’ne bağlı Ericek ve Karalar; Karacabey İlçesi’ne bağlı İkizce; İznik İlçesi’ne bağlı Elmalı köylerinde giderek azalan oranda tahta kaşık yapılmaktadır. Öte yandan kaşık yapımında kadın ve çocuklar çalıştırılmazlar.
Kaşık oyunu/kaşıkla oyun
Hüsnü Züber, Bursa Defterfnm Eylül 2001 tarihli 11. sayısında “Bursa’da Kaşık Oyunu” başlığı altında genel olarak kaşık oyunu ve Bursa yöresinde oynanan kaşık oyunları hakkında şu bilgiyi vermektedir:
“Hiçbir ritm, tempo (ölçülü ses) aracı bulunmadığı zamanlarda insanlar el ve ayaklarını birbirine, yere, ya da vücutlarına vurmakla ve başparmak ile ortaparmağın birbiri üzerinde sıkıca bastırılıp kaydırılmasıyla avuç içinden çıkardıkları sesle oynamışlardır.
Daha sonraları ise oyundaki ritm-tempo gereksinmesini, taş, kemik, tahta, ya da maden parçalarını birbirine vurmakla çıkardıkları seste aramışlardır. Türklerde kaşık oyunu da bunun ürünüdür.
Keles, İnegöl ve Orhaneli ilçeleri köylerinde kaşık oyunları oynanmaktadır. Keleşs İlçesi’nin Alpagut, Gelemiç, Sorgun ve Belenören köylerinde “Zeytinyağlı yiyemem aman”, ‘Cezayir” türküleriyle sekme ve güvende tarzında, ya da 9/8 aksak ölçülü kaşık oyunları oynanır. Anadolu’nun birçok yöresinde de oynanan Cezayir oyunları içinde yer alan en güzel ve en duygulusu Keles’te oynananıdır. Erkekler erkek topluluklarında, kadınlar ise kadınlar arasında, iki ya da ikinin katlan biçiminde oynarlar. Eskiden köy düğünlerinde tek davul ya da dümbelek (dümbek) ve iki zurna ile oynanan kaşık oyunları, bugün keman, klarnet gibi incesazlar ya da bağlama takımı eşliğinde yürütülür.
Kehribar arzusu yeni bir şey değildir. Taş Çağı’na uzanan kehribar eserler şimdi, Almanya ve Danimarka nedir bulunmuştur.“Taş Devri
adamın doğaüstü özelliklere sahip sarı aşılanmış ve aşınma ve ibadet için kullanılan,” Sayın Federman diyor. “kehribar diğerleri arasında, Asurlular, Mısırlılar, Etrüskler, Fenikeliler ve Yunanlılar. Tamamen Taş Devri beri rağbet dışarı gitti asla, büyük bir değer ve önem kazandı. 1895 ve 1900 yılları arasında, Baltık kehribar bir milyon kilogram için üretildi takı. ”
kehribar kaynağını çevreleyen çeşitli efsaneler vardır. Ovid Phaethon, Helios, güneşin oğlu, ona bir gün için göklerin boyunca güneşin arabasını sürmek için izin babasını ikna zaman, o kavurucu, yeryüzüne çok yakın erred yazdı. Dünyayı kurtarmak için, Zeus yıldırım ile Phaethon vurdu ve o gökten dalan, öldü. Annesi ve kız kardeşi kendi keder ağaçların dönüştü ama yine de onu yas tuttu. Güneş tarafından kurutulur Onların gözyaşları, kehribar vardır.
Yunanlılar, belki de bu hikâyenin, güneş yapımı, ‘elektron’ kehribar denilen, ya da belki bir bez ile ovuşturdu ve küçük partiküllerin çekebilecek zaman elektrik yüklü hale çünkü. Küpe ve sarı boncuk bir kolye – – Homer kehribar takı söz Odyssey bir soylu hediye olarak.
Başka antik yazar, Nicias, kehribar suyu veya denizde pıhtılaşmış batan güneşin özü ve kıyıya cast söyledi.
Romalılar fethetmek ve kehribar üreten alanları kontrol etmek için ordular gönderdi. İmparator Nero kehribar büyük bir usta oldu. Yaptığı süre boyunca, Romalı tarihçi Pliny göre, bir kehribar heykelcik fiyatı ne kadar küçük, sağlıklı bir köle fiyatını aştı.
Onlar ‘bernstein’ denilen, ya da ‘taş yakmak’, böylece eski Almanlar, tütsü olarak kehribar yandı. Şeffaf, renksiz kehribar pürüzsüz ipeksi bir his nedeniyle Ortaçağ’da tespih boncuk için en iyi malzeme olarak kabul edildi. Şövalyeler belirli siparişler ticaretini kontrol ve ham kehribar izinsiz bulundurma yılı 1400 Avrupa’da çoğu yasadışı oldu.
Ne sırları tutun kehribar olabilir?
Yani bir sivrisinek gerçekten dinozor DNA ihtiva kehribar içinde sıkışıp olabilir? Çoğu kehribar sadece en az 25 milyon ila 50 doğum günü vardı sahip, yeterince yaşlı değil. Dinozorların Kretase dönemi sonunda 65 milyon yıl önce öldü. Jurassic dönemi 144 milyon yıl önceydi. Ama 1994 yılında, San Luis Obispo, bir moleküler biyolog, at California Polytechnic State Üniversitesi’nden Dr Raul Cano kendisinin ve arkadaşlarının 135 milyon yıl kehribar 120 sıkışıp bir böceği DNA ayıklanır ettiğini İngiliz dergisi ‘Nature’ bildirildi önce, dinozorlar gerçekten yaptım dünyayı dolaşmak.
Alt Kretase dönemi oldu kehribar,, termitler, güveler, tırtıllar, örümcekler, Yalancı ve tatarcık dahil 700 böcek içeren kehribar parçaları bir koleksiyona sahiptir Aftim Acra, güneyden Beyrut Lübnan dağlarında mayınlı edildi hangi yapmak, her şeyden önce, kendi konağın kan emmek.
kehribar fosil ağaç reçinesi, tipik bir taş mineral yapılan organik bir malzemedir, bir taş değil. Organik canlıların kökeni bulunması anlamına gelir. Bu reçine damladı ve antik ormanın ağaçları oozed. kehribar hidrokarbonlar, süksinik asit, reçineler ve yağlar dahil olmak üzere, organik bileşikler, amorf bir karışımıdır. Amorf hiçbir kristal yapıya sahip olduğu anlamına gelir. Bu takı ve diğer süs makaleleri yapmak için kullanılan sert kahverengi-sarımsı bir maddedir.
kehribar Özellikleri
Ancak, sağduyu içinde fosil değildir. Fosiller genellikle toprağa gömülü bir bitki ya da hayvan alarak başlar. Organik madde bin yıllık bir süre içinde mineral krallığının elemanları ile yavaş yavaş değiştirilir. Öte yandan, kehribar organik unsurlar yerini olmamıştır
İnsanlar genelde nedeniyle renk ve güzellik bir taş olarak kehribar sınıflandırır. kehribar ağacı sap (bir bitkinin hayati dolaşan sıvı) her zaman düşünce birçok insan yapılmış değil. Reçine bitkinin epitel hücreleri yoluyla kanal ve cepler salgılanan yarı-katı, şekilsiz bir organik madde ise Sap, bir bitkinin bir vasküler sistemin içerisinde sirküle sıvıdır. Reçine hastalığı ve mantarlara ve böceklere açtığı yaralanmalardan korumak için ağaç tarafından üretilebilir. Reçineler kokuları sahip veya püskürtmek ve böcekleri çekmek hem de bu tadı. Reçine böyle bir kırık dal olarak bir yara iyileşmesi için ağaçtan dönen olabilir. Olgun ağaçlar, bu reçine sadece hızlı büyüme ile üretilen gerginlik ddue kabuğu dikey çatlaklar gelen terlemek olabilir. Bu malzeme aynı zamanda, fazla asetat yerleştirilmesi için bir yöntem olarak üretilebilir.
Sarı zarar veren ve oksijene maruz kaldığında oksitleyen için, sadece belirli koşullar altında korunur. Bu nedenle hemen hemen her zaman bir antik lagün veya nehir deltasının botom oluşan kum ve kil gibi yoğun, ıslak sedimanlar, bulunur.
kehribar dokunmak sıcak hafiftir (ancak sudan daha ağır), ve rengi mavi, kahverengi, beyaz renk, limon rengi, turuncu, kırmızı (kiraz sarı) bulunabilir, her zaman yeşil sarımsı-kahverengi değil ve hatta siyah. En değerli kehribar çoğu şeffaftır.
kehribar de sıklıkla bir ağaç reçinesi ama tamamen kehribar fosilleşmiş değil copal ile karıştırılır. Onlar kökeni neredeyse aynıdır. Bu ikisi arasındaki fark kehribar ise yüz bin kopal sadece bir kaç yaşında, milyonlarca yıllık olmasıdır.
arih ve Tanıtım – kehribar Hakkında
kehribar ağacı reçine fosilleşme yoluyla oluşan bir taştır. kehribar reçine tipik ağaç sap aynı değildir. Bu Pinus succinifera ağacından özel olarak kaynaklı. kehribar Fosilleşen kehribar taşları yaklaşık 50 milyon yıl önce oluşmuş, yani Tersiyer dönemine geri izlenebilmektedir. Sarı yumuşak ve yapışkan reçineden oluşturulmuş olduğundan, sarı genellikle hayvan ve bitki inklüzyonlar içerir, çoğunlukla sivrisinek ve diğer böcek türlerinin. Kömür damarları gelişmiş kehribar genellikle ‘resinite’ denir ve Yeni Zelanda kömür dikişleri gelen özellikle kaynaklı numuneler ‘Ambrit’ olarak adlandırılır. kehribar birkaç çeşitlerinden biridir organik değerli taşlar. Organik taşlar en yaygın çeşitleri kehribar içerir inci, mercan ve fildişi.
Kelime ‘kehribar’ Orta Farsça kelime ‘ambar’ türetilmiştir. Başlangıçta kehribar denilen sperm balinaları bağırsaklarında içinde bulunan sertleştirilmiş mumsu bir madde tanımlamak için kullanılmıştır. Bu çok çekici bir aromatik bir kokusu olduğundan kehribargris parfümü üretiminde kullanılır. 14. yüzyılda, terim kehribar kullanımı taş için kehribargris referans kaymıştır. kehribar ve kehribar genellikle plaj kıyılarına vuran bulunabilir hem çünkü birbirleri ile karıştı. İki kolay yoğunluğu ile ayırt edilir. kehribargris çok daha düşük bir yoğunluğa sahiptir ve tatlı su yüzer. kehribar taşlar tatlı yüzer, ancak tuzlu yüzmezler.
oluşum süreci copal reçine dönüşümü ile başlar. Dönüşüm, yüksek sıcaklıklarda ve örten reçineli sedimanlar basıncı ile tetiklenir. Isı ve basınca maruz bozulmasına ve çürümesine neden olabilir terpenler, iter. Zaman ve direniş sayesinde, reçine sonunda sertleşir ve kehribar içine fosilleşmiştir olur. Birçok ağaç reçinesi üretmek, ancak çoğu aslında kehribar üretmek değildir. Ağaç reçine çürümeye çok esnek ve dayanıklı olmalıdır. Reçine mevduat çoğunluğu güneş ışığı, yağmur ve aşırı sıcaklıklara uzun süre maruz işleyemez.
Diğer çoğu renkli taşlar aksine, kehribar kristal yapı yerine amorf vardır. kehribar bu derece hafif bir olduğu anlamına gelir, çok düşük bir yerçekimi ağırlığına sahiptir. kehribar’ın düşük yoğunluklu tuz suda yüzmeye izin verir. kehribar nedeniyle son derece düşük yoğunluklu taklit etmek zordur. Karşılaştırma yolu ile, bir 5 karat sarı kıymetli taşın toplam boyutu 5 karat zirkon 2,5 kat daha büyük (daha koyu gem türlerinden biri) ‘dir.
kehribar Kökeni ve Gemstone Kaynakları dön
Kehribar dizi yüzük taşlar için önde gelen kaynağı hemen batısında Kaliningrad, Rusya olduğunu. Bu bölgeden sarı yaklaşık 30 metre derinliğinde kil bulunur. kehribar için ikinci büyük kaynak Baltık bölgesidir. Baltık kehribar deniz dibinin kaynaklanan ve genellikle kıyıya yıkanır bulundu edilir. Baltık kehribar ince altın rengi ile tanınır.
Dominik Cumhuriyeti nadir mavi renkli kehribar olduğu bilinmektedir. Dominik Cumhuriyeti kehribar diğer kehribar çeşitleri çok daha genç. İtalya, Romanya, Çin, Japonya, Burma (Myanmar), Meksika, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri de kehribar mevduat olduğu bilinmektedir.
kehribar Alış ve kehribar Gemstone Değer Belirlenmesi Başa Dön
kehribar Rengi
kehribar farklı renklerde bir dizi oluşur, ama çoğunlukla, sarı, turuncu veya kahverengi olduğunu. Altın sarısı kehribar dökmeyen çam ağaçlarından saydam reçine, genellikle zordur. kehribar de neredeyse siyaha limon sarısı ve kahverengi soluk beyazımsı oluşabilir. Dominik Cumhuriyeti nadir mavi kehribar üretmek için bilinir. Nadir yeşil ve kırmızı renkli sarı de bulunmaktadır. Kırmızı sarı bazen “kiraz kehribar” olarak adlandırılır.
kehribar Açıklık ve Cilası
kehribar açıklık şeffaf opak değişir ve reçineli bir parlaklığa sahiptir. Çoğu kehribar örnekleri hava kabarcıkları ve diğer çeşitli kapanım ceplerini var. Pirit kirlilikler bazen kehribar mavimsi bir renk verebilirsiniz. Birçok kehribar çeşitleri sayısız dakika kabarcıklar neden çok bulutlu netlik var; Bu taşlar ‘kemik kehribar’ olarak bilinir.
Açık şeffaflık kehribar bulutlu örneklerden daha arzu edilir. En değerli kehribar taşları böcekleri, bitkileri veya pirit kapanımları içeren olanlardır.
kehribar hemen her zaman cabochon tr kesilir. kehribar nadiren yönlü olduğunu. Geçmişte, sarı genellikle süs deseni için kullanılmıştır. kehribar o kadar yumuşak olduğu için kesmek çok kolaydır. En mücevher türleri gibi, lapidaries, pek çok kehribar taşları açılan benzeri nodüler şekiller ile bitmiş olacak kesmenin esnasında mümkün olduğunca gem kadar korumaya çalışın. Yuvarlak ve oval kehribar taşları çok popüler; Böyle yıldızlı, altıgen, beşgen, trilyonlarca ve kalp şekilleri gibi diğer fantezi şekiller de kolayca kullanılabilir.
kehribar Genellikle tedavi, ancak bazı sarı taşlar, iki ya da daha küçük taşlar monte edilmiştir. Küçük taşlar yağı, ısı ve basınç yüzeyleri bulaşması ile birleştirilmiştir. Taş tedarikçileri her zaman bu geliştirme açıklamalıdır; Bu taş tipi bazen “kehribaroid” ya da “kehribar basılı” olarak adlandırılır. kehribar bazen bir yağ banyosu ile geliştirilmiş berraklık olabilir. kehribar dizisi yüzük taşları gibi copal veya kauri sakız gibi diğer reçineler kullanılarak taklit edilebilir. Baltık kehribar bazen yapay parlak renkler oluşturmak için geliştirilmiştir.
Orada kehribar birçok çeşidi vardır ve çoğu menşe veya renge göre gruplandırılmış. Dominik Cumhuriyeti kehribar bazen nadir mavi meydana gelen ve floresan olabilir. Bu çeşitlilik nadir kehribar olarak kabul ve doğal ve ultraviyole ışık kaynakları altında maviye döner almaktadır. Uzun dalga UV ışık altında, çok güçlü ve yakın beyaz yansıması vardır. Mavi Dominik Cumhuriyeti kehribar yaklaşık 100 kilogram son derece değerli hale yılda kaynaklı. Jet, inci, mercan ve fildişi dahil kompozisyon yoluyla birkaç benzer organik taşlar vardır.
En Popüler kehribar Çeşitleri:
Baltık kehribar, kemik kehribar ve Dominik kehribar en yaygın kehribar çeşitleri bulunmaktadır.
Lesser bilinen kehribar Çeşitleri:
Mavi Dominik kehribar, resinite, Ambrit, kehribaroid ve preslenmiş kehribar az bilinen kehribar çeşitleri bazılarıdır.
Isıtmalı kehribar irade yumuşak döner ve kokulu koku vermek üzere başlar ve zaman aşırı ısındığında tamamen yanmış olabilir. Bir bez ile ovuşturdu ise, külleri, toz ve küçük kâğıt parçaları atract. Bu teknikler copal gelen kehribar ayırt edemez, ama teknikler plastik taklitlerinden kehribar ayıracaktır. Copal ve kehribar ayırt etmek aynı özgül ağırlığı, kırılma indeksi ve diğer birçok özellikleri paylaşmak beri bu kadar basit değildir. Gibi gerçek kehribar veya kopal olup olmadığı Afrika kehribar belli mevduat konusunda güçlü bir tartışma vardır.
Isıtma, boyama, yüzey kaplama ve sarı yeniden gibi kehribar taş üzerinde yapılacak çeşitli tedaviler vardır. Isıtma yüzey kaplama yüzeyinde herhangi bir hasar veya lekeleri çıkarmak için yapılır, boyama o yaşlı bir görünüm vermek için yapılır, renk kapanımlar artırmak ve geliştirmek için uygulanır. Yeniden yapılandırılmış kehribarleri yüksek sıcaklık ve basınçta, bezir yağı ile birlikte kehribar küçük parçalar presleme yöntemiyle yapılır. Reconstructed sarı da ambroid olarak adlandırılır. Bu mikroskop ile ayırt edilebilir. Ticari takı kullanılan birçok kehribarleri aslında onları sert ve daha az eğilimli tırmalama kılan sulandırılır. kehribarLERİ sulandırılmış ve işlenmiş kehribarleri genellikle doğal kapanımlar yok.
kehribar Mitler ve kehribar Tarihi kısaca kehribar hakkında kadim inançları değinmek, Yunanlılar tarafından bir kez denilen elektron (elektrik için İngilizce kelime). Önemli bir ticaret ve iletişim merkezi, kehribar yol bağlantılı …
Kesin Yoluyla … kehribar binlerce yıldır insanları büyülemiştir.
kehribar kolye oyma Helen Mitleri
Ateşe dökme zaman “yıllar önce binlerce insan bir hoş reçineli koku ve aromatik duman yayan. Plajlar bulunan altın çakıl olağanüstü, açıklanamayan özellikleri ile ve kıyı ormanları yanmış taş hayran edildi ve ovuşturdu zaman, çekti kendisi doğru çeşitli küçük hafif öğeler büyü gibi.
Taş iç genellikle küçük hasarsız bitkileri ve ayrıca büyü yoluyla içinde kendi yolunu bulmuş olmalı böcekler, gizlemek istiyorum. İşte bu sıradışı taş hayranlık ve saygı ile, ilkel insanın merakını uyandırmak için yetti. Bu şaşılacak adam kehribar sihirli güçler atfederek başladı “dedi.
Elzbieta Mierzwinska tarafından kehribar Büyük Kitap –excerpt
Baltık kehribar A Brief History
kehribar, ruh karıştırır göz sevindirdi, kalbi ısıtır ve dünyanın bilimsel hayal heyecanlandırıyor. kehribar, organik plastik, Baltık kehribar yaklaşık 40-60 milyon yaşındadır. Kapsayacak ve bal hapsolmuş meşhur sinek gibi, karşılaştığı organik maddeleri korumak için eşsiz ve tekil bir yeteneği vardır ve pek çok antik kültürler tarafından sevgili tutuldu, Koruyucu ve dekoratif özellikleri için hem hazine. Modern batı zamanlarda, film Jurassic Park, bu taş popüler ilgide büyük bir artış neden oldu. Ancak, kehribar uzun insanların kalpleri ve zihinleri emretmiştir – aslında, bütün ekonomileri emretmiştir.
Hayatın temel kod – – bitki materyali ve böcekler İçinde o, DNA ipliklerini kapsüllü olan da yakalanır. Kehribar genellikle olarak adlandırılır Bu yüzden “Geçmişe Pencere”.
Böcekler – Ortak inklüzyonlar gibi en ünlü tüm meşe yaprağı kalıntıları veya meşe tomurcukları, polen, sporlar, yaprak, dallar minik tüyler ve gibi bitki malzemelerdir. En az 214 bitki türü kehribar morfolojik analizi yoluyla tespit edilmiştir. kehribar bilimsel çalışma ancak kehribar’in koruma altın yumruk yaşlarına kayıp olurdu Antik dünya hakkında paha biçilmez veriler ounty vermiştir.
Kehribar, çamgiller (Pinaceae) familyasından, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesi olamaz .
Toplumlarda bazı süs eşya yapımında kullanılan açık sarıdan kızıla kadar çeşitli renklerde yarı saydam, kolay kırılabilen ve bir yere
gömüldüğü zaman ufak cisimleri kendine çekme özelliği kazanan bir fosildir. Baltık Denizi’nden (Rusya, Polonya) çıkarılan kehribar, yüzyıllardan beri kadınların süs eşyalarından en gözde sayılan taşlardan biri olarak benimsenmiştir. Parlaklık ve renk açısından onu hiçbir saydam taş ile kıyaslamak mümkün değildir. Kehribara yapışan fosilleşmiş böcekler, yabani bitkilerin fazla oluşu, diğer taşlarda görülmeyen önemli özelliklerdendir.
Dünya kehribar yataklarınn %90’nı Rusya’nın Kaliningrad Bölgesinde bulunmaktadır.
Avrupa’da kehribar yatakları en çok Rusya, Ukrayna, Romanya, İveç, İngiltere, Hollanda ve Sicilya’da görülmektedir. Kehribar ortalama 25 ile 40 m arasında değişen bir derinlikte ve eski devirlerde meydana gelen denizaltı çökeltilerinin iki tabakası arasında damarlar şeklinde bulunmaktadır. Buna mavi toprak denilmektedir. Bu kehribarın ikinci vatanıdır. Birinci vatanı ise bugünkü İskandinav ve Polonya Baltık Denizi’nin büyük bir kısmını içine alan sahalardır. Buralarda bir zamanlar büyük ormanların bulunduğu tahmin edilmektedir. Kıtalar arasındaki büyük değişikliklerin sonucunda bu bölgeler sular altında kalmış ve uzun seneler sonucu toplanan çam sakızı kütleleri deniz suyuyla sürüklenip gitmişti. Bunlar üzerine kum ve çakıl taşlarının kaplanması ile mavi toprak olarak bilinen tabaka hasıl olmuştur. Yapılan tetkikler sonucunda ilim adamlarının verdikleri kararlardır.
Çok beğenilen bu süs eşyası yanında, kullanılan taşın içindeki böcek, yaprak ve çiçek kalıntıları hiçbir zaman bozulmayacak şekilde mumyalanmıştır. Bunlar eski devirler hakkında aydınlatıcı bilgilerin edinilmesine yardımcı olmaktadır. Kehribarda deterpenik reçine asitleri, rezenler ve biraz uçucu yağ bulunur.
Kehribardan çeşitli kadın eşyaları yanında, tesbih ve ağızlık da yapılmaktadır. Eskiden uyarıcı ve antispazmodik olarak da kullanılırdı. Bugün ilaç olarak da kullanılmaktadır. Türkiye’de kehribar genellikle gösterişli tesbih yapımında kullanılmaktadır.
kullanılmaktadır.